Vorige week beluisterde ik een podcast waarin de geïnterviewde werd voorgesteld als schrijfster. Ze reageerde ongemakkelijk toen ze dat label opgeprikt kreeg en zei dat de term schrijver, net als kunstenaar, een soort eretitel was. Iets wat je moet verdienen. ‘Je moet er al een oeuvre voor hebben, eer je kunt zeggen dat je dat bent,’ … Lees verder Omdat ik moet
Dingen die ik jammer vind:
⁃ De beperktheid van taal ⁃ Kwaadheid ⁃ De zwakte van verliefdheid ⁃ Wind ⁃ De leugen in vrijheid ⁃ Geld ⁃ Het geloof in de waarheid ⁃ Jaloezie ⁃ Een ongevraagde mening ⁃ Afstand ⁃ Onbeantwoord verlangen ⁃ Middelmatigheid ⁃ Dat ze me niet begrijpt ⁃ Spijt ⁃ Het nadeel van elk voordeel ⁃ … Lees verder Dingen die ik jammer vind:
3 levenslessen (die ik al fietsend meekreeg)
Laat de weemoedige strijkers aanrukken en hang alvast de vlaggen halfstok: binnen enkele maanden bereik ik de kaap van 40 jaar. Tot recent keek ik vooral vooruit, hongerig ambitieus. Maar nu krijg ik stilaan de drang om af en toe over de schouder te turen. Soms melancholisch, af en toe met heimwee, meestal met plezier, … Lees verder 3 levenslessen (die ik al fietsend meekreeg)
10 boeken die mijn leven veranderden
Straks verhuis ik dus. Wat een gedoe! Ik heb vooral geen zin om alles wat in het Belgische huis staat mee te nemen naar het Franse huis. Dat zou trouwens onmogelijk zijn. Er is onvoldoende plaats. Daarnaast heb ik uiteindelijk helemaal geen zin om alles te gaan versleuren. Luiheid.Het zwaarste, grootste en kostbaarste object dat … Lees verder 10 boeken die mijn leven veranderden
Where the streets have no name
Zal ik jullie eens iets strafs vertellen over de gemeente waar ik woon? Eerst even wat cijfers: De nederzetting heet Brassy en telt op vandaag ongeveer 650 zielen. Ruim honderd jaar geleden waren dat er nog 2341. Vruchtbaar kun je het hier niet noemen.De gemeente telt 53 gehuchten. Razou, waar onze molen staat, is er … Lees verder Where the streets have no name
De laatste tocht
Het is nu al een tijdje geleden dat ik het bericht de wereld instuurde dat we mijn kindje Rent a Guide even in slaapmodus zouden zetten. De voorbije weken waren echter nog razend druk op de gewezen WO1-slagvelden rond Ieper. Bijna elke dag ging ik nog met groepen op stap. Veel tijd om na te … Lees verder De laatste tocht
Mijn gedacht over uw gedacht
Ik zou wat meer moeten schrijven. Gewoon schrijven. Als oefening. Ook om mijn gedachten te ordenen. Dat kan geen kwaad. Daar zou deze blog de perfecte plaats voor kunnen zijn. Toch komt het er blijkbaar niet van. Maar al te vaak zitten weken of zelfs maanden tussen mijn verschillende blogs. Dat kan niet de bedoeling zijn. … Lees verder Mijn gedacht over uw gedacht
Mijn eerste auteurslezing
Vanavond rond 19u30 reed ik met mijn kleine autootje van Razou naar Montsauche. De kans dat iemand die dit leest één van die twee plaatsen al ooit bezocht of zelfs ook maar van het bestaan ervan afwist is niet zo groot. Het zijn twee dorpjes diep in de Morvan, in het hart van Frankrijk. Ze … Lees verder Mijn eerste auteurslezing
Mislukt
Vandaag is een beetje mislukt. Ik had twee afspraken en die zijn niet doorgegaan. De derde, die eigenlijk de eerste was, wel. Het maakte veel goed. Maar toch is vandaag een beetje mislukt. Er was plots tijd over en in plaats van die al werkend en productief op te vullen besliste ik te lezen. Laat … Lees verder Mislukt
En toen veranderde alles
De voorbije tien dagen waren me wat! Het vergde vele maanden voorbereiding en hard werken, talloze slapeloze nachten, maar ik keek vooral heel hard uit naar dit alles. De intense periode begon met een blog die ik op 26 augustus de wereld instuurde. Rent a Guide in de koelkast! De reacties kwamen in grote getale. … Lees verder En toen veranderde alles