Mijn eerste auteurslezing

Vanavond rond 19u30 reed ik met mijn kleine autootje van Razou naar Montsauche. De kans dat iemand die dit leest één van die twee plaatsen al ooit bezocht of zelfs ook maar van het bestaan ervan afwist is niet zo groot.
Het zijn twee dorpjes diep in de Morvan, in het hart van Frankrijk. Ze liggen ongeveer 15 minuten rijden van elkaar en er tussen kom je in de dichte bossen nog drie andere gehuchten tegen. Geen mensen daarentegen. Alles lijkt hier verlaten. Altijd. De bevolkingsdichtheid van dit gebied schommelt tussen de 7 à 10 inwoners per vierkante kilometer. Ter vergelijking: in het dunbevolkte West-Vlaamse Heuvelland zijn dat er ongeveer 75, in Vlaanderen gemiddeld bijna 450. In Parijs ruim 21 000. Met andere woorden, hier komt je geen kat tegen.

In Razou woon ik – voorlopig nog deeltijds – en in Montsauche ging ik een auteurslezing geven. Mijn allereerste sinds het verschijnen van De Klap.
Jawel, ik koos ervoor om mijn allereerste auteurslezing te organiseren in een land waar men geen woord Nederlands begrijpt – en laat dat net de taal zijn waarin De Klap verscheen – en waar de kans op het zien van een medemens lager is dan een frontale botsing met een das of ree. Het lijkt me wel aan serieuze ambitie te ontbreken. Of hou ik net van een fikse uitdaging?

Vooral dat laatste.
Maar ik vond het vooral correct om het verhaal hier voor het eerst te brengen. In de Morvan schreef ik de voorbije winter en het decor van het boek is dan ook deze regio. Ik was het aan de Morvan verplicht om ook hier mijn boek voor te stellen.
Nu is het echter zo dat een niet onbelangrijk aantal inwoners van de Morvan Nederlanders of op zijn minst Nederlandstalig zijn. Gelukkig maar. Anders was het wel een heel vreemde onderneming. Heel veel taalgenoten hebben zich hier de voorbije decennia, al dan niet permanent, gevestigd. Hier vinden we wat Nederland of Vlaanderen al even niet meer te bieden heeft: rust, natuur, ruimte. Maar net die mensen hier bereiken is best een uitdaging. Gelukkig is er het internet. En Facebook. Via dat kanaal lanceerde ik een een paar weken terug de oproep of iemand mij en mijn boek wou ontvangen om een lezing te organiseren. Ik kreeg reactie uit Montsauche. Daar is een vereniging actief die op regelmatige basis (culturele) activiteiten organiseert: L’Esquipot. Een kleine maar fijne plek waar ik het vanavond dus mocht gaan uitleggen.

Het werd een bijzondere avond. Een dozijn geïnteresseerden waren uit de donkere bossen gekomen om het verhaal van De Klap te aanhoren. De reacties waren hartverwarmend. De interesse in het boek was groot.

Na vanavond voel ik me vooral weer een beetje meer thuis in de Morvan.
Na vanavond voel ik ook dat De Klap nog veel mensen kan raken. En hopelijk zal raken.

Wil jij ook een auteurslezing organiseren? Bel me, schrijf me, laat me vlug iets weten. Ik werk met plezier iets uit!